Kuratorzy zauważyli, że lockdown wymusił refleksję nad sposobem narracji i prezentacji dzieł. Wirtualne ekspozycje wymagały nowego podejścia do aranżacji przestrzeni, oświetlenia cyfrowego i interakcji z widzem, co zmieniało percepcję sztuki i sposób odbioru prac.
Reklama
Z drugiej strony pandemia wpłynęła na ekonomię sztuki. Brak fizycznych wydarzeń ograniczył sprzedaż dzieł i wpływy z biletów, zmuszając artystów i galerie do poszukiwania alternatywnych modeli biznesowych, w tym sprzedaży cyfrowych prac, NFT czy projektów online.
Niektóre inicjatywy pandemii przetrwały również po zniesieniu ograniczeń. Wirtualne spacery, cyfrowe katalogi i interaktywne platformy stały się uzupełnieniem tradycyjnych wystaw, a doświadczenie lockdownu pokazało, że sztuka może być hybrydowa i wielokanałowa.
Podsumowując, pandemia COVID-19 zmieniła formę prezentacji sztuki, przyspieszając cyfryzację, rozwój sztuki immersyjnej i interaktywnej oraz eksperymenty z przestrzenią publiczną. Lockdown udowodnił, że twórczość artystyczna potrafi adaptować się do nowych warunków, zachowując swoją siłę oddziaływania i inspirując odbiorców na całym świecie.
